Янга якын бизим Яна

Яна ман мен буьгуьнлерде коьриспеймен, тек онынъ етимислери бек суьйинтеди.

Ердесимиз элимиздинъ бас каласы Москвада кишкей ногай халкымыздынъ атын айттырып, эситтиреди. Ол – биринши класстынъ окувшысы. Окувларын да тек ийги белгилерге биледи. Окувдан баска болып, ол юзуьв, биюв кружокларына юреди. Ога сол аьвлигуьвлери де бек ярайды, эм ол дайым алдыда болмага шалысады. Янъыларда Яна Арслан кызы, бальный биювлер бойынша шарада катнасып, Сый грамотага тийисли болды. Шара бойынша энъ йогары белги 9 балл болган болса, ол 8-ден артык белгиге тийисли болган. Янадынъ етимисине атайы ман тетейи, нагашатайы ман энеси бек суьйинедилер. Олардынъ суьйинишининъ япсарлары бек кенъ. 

– Баланънынъ етимиси мен, баланънынъ баласындыкы баска экен, бу бир аьлемет болып коьринеди эм сезиледи, соьз бен айтканда, бир таьтли болады, – дейдилер олар.

Яна – кишкей бала болып меним назарымды караткан бала, буьгуьнлерде мен онынъ сондай етимисине бек куванаман эм алдыда уьстинликлер эм коьплеген йогары савгаларды йорайман.

Г. Сагиндикова.

Суьвретте: Яна Тангатарова.