Шарады Марина Исаевна Кадриядынъ ятлавын окып ашты. Сонъ ол соьзди шаиримиздинъ тенълерине берди. Олардынъ аьр бириси йыйылганлар ман янларына якын эскеруьвлер мен боьлистилер. Биз олардан Кадрия кайдай танъ, ярасык, яс йылларына карамастан, кайдай акыллы болганын, кайтип оьз халкын суьйгенин, аьдетлерин баалаганын тагы да эситтик. Тенълери Кадрия ман ызгы кере йолыгысы акында, тап туьнегуьн болган истей этип, эсинде саклап, юрегиндеги авырувын ясыралмай хабарладылар. Синълиси Софья Темирбулатова да аьзиз аьптеси акында юрегининъ туьбиндеги сызлав сезимлерин сездирип айтты:

– Кадрия аьр дайым да мени оьзининъ янына Махачкалага шакыратаган эди: «Келип кетши, синълим-ав», – деп. Ызгы кере мен ога барганда, ол мага коьп сонъгы язган шыгармаларын коьрсетти, окыды. Солардынъ сырасында ногай-комсомоллар акында поэма эм коьп баскалары бар эди. Кадрия яслай язган шыгармаларын сары чемоданга салды. Казалы куьнги казалы оттан сонъ сонъгы шыгармалары янганлар, тек саьнедеги сары чемодан аман калган. Кадриядынъ Москвада язувшылар ман болган йолыгысында да мен катнасканман. Мунда олар бир-бирине ятлавларын окыдылар, хабарладылар. Кадрияды Москвада бек коьп аьдемлер биледилер, сол кадер оны Махачкалада танымайдылар деп мага айттылар. Кадрияды Москвага коьп шакырганлар, ама ол тувган ериннен кеткиси келмеди.

Солай ок тоьгерек столда Кадрия атындагы школадынъ етекшиси А.Акимова, Г.Капитуллаева, Э.Кожаева соьйледилер, М.Мусаурова Кадриядынъ музейи ашылувыннан тура аьр бир китапти, аьр бир суьвретти кайтип йыйнаганы акында хабарлады, окувшы-балалар А.Оразалиева, Р.Кулунчаков, С.Байманбетова Кадриядынъ ятлавларын яттан айттылар, 11-нши класс окувшылары Я.Кожаев эм Р.Багавдинов шаиримиздинъ музейдеги затлары акында хабарладылар. Кадриядынъ эстелигине багысланган йолыгыс кызыклы аьлде оьтти. Кадрия дайым бизим мен. Ол бизи мен оьзининъ китаплеринде, бизи мен – эскеруьвлерде, ол – бизим юреклеримизде.

Н.Кожаева.

Суьвретте: йолыгыстан коьринис.