«Аьдем оьз яшавынынъ маьнесин оьзи белгилеп, оьзининъ куьши, оьз яшавы ман коьрсеткен маьнеден баскасы йок яшавда», – деп язган Э.Фромм. Бу соьзлер Л.Уразаевага бек келисли. Ол оьзи Терекли-Мектеб авылымыздагы бизим Енъуьв атындагы микрорайонында (халк авызында – «Победа авылы») яшаган коьп балалы куллыкшы Эльгайтаровлардынъ татым аьелинде тувып оьскен. Онынъ атасы Ибрагим (Алла ога тынышлык берсин) авыл-эл ишинде моллалык юриткен, анасы сав яшавы бойы А.Джанибеков атындагы орта школасында техничка болып куллык эткен. Ибрагимагай бир де кара куллыктан кажынмаган, аьелин саклав уьшин баьри бизим авылдаслар кимик язда кербиш кесип, ат арбасы ман малына пишен, уьйине отын аьзирлеп, бир де тынышына турмайтаган аьдем эди. Сол ис суьерликти ол яслай балаларында да тербиялаган. Л.Уразаевадынъ аданаслары да аьли бала шагыннан ата-анасына коьмек этип келгенлер. Анасы Койлы-абай (яткан ери ярык болсын) сондай да таза юрекли, исине бек яваплы, бавырмалы, танъ кыскаяклы эди. Ол меним анам ман бир ис коллективте коьп йыллар ислеген. Мектебте олар 10-га ювык хатынлар, оьз заманында авыр 30-40-ншы йыллардан тура тек баслангыш классларын битирмеге уьлгирген эдилер. Мен бирерде ойлайман, бизим заманларда яшаган болса, олардынъ хыйлысы, бир соьзсиз де, билимли болаяк эдилер. Л.Уразаева Карашай-Шеркеш патшалык пединститутынынъ филология факультетининъ орыс-ногай боьлигин окып кутарган сонъ, Кумлы авыл орта школасында окытувшы болып ислеген. 1985-нши йылдан алып Любовь Ибрагим кызы «Шоьллик маягы» ол замандагы район газетасына куллык этпеге келген. Оьз ана тилин аьруьв билген, баскалай да туьрли яктан билимли, кенъ кругозоры болган Любовь Ибрагим кызына ногай тилинде шыгатаган газетадынъ редакциясында ислеп уьйренмеге коьп заман керекпеди. Элбетте, бир ягыннан ога сол йылларда редакцияда ислеген Куруптурсын Оразбаев, Муса Отаров, Климбек Савкатов, эм баскалар ийги коьрим, уьйкен сулып эм кайсы заманда да демевлик эдилер.Любовь Ибрагим кызы редакцияга ислемеге яде ис практикасын оьтпеге келген ясларман да ис сулыбы ман кенъ боьлисип келген. Эсимде, мен редакцияга хабаршы болып туьскен биринши куьнлерде ол, яваплы секретарь, меним янъы язып баслаган макалаларымды окып: «Сен бир кужыр этип язасынъ, Магомет-Али», – деп куьлемсиреп белгисин беретаган эди. Соьздинъ савы яхшы дегенлей, кайсы аьдем де, суьйсе шаир, язувшы болсын ногай газета тилинде биринши куьнлерде ок сувдыратып язып болмайды. Коьп йыллар узагында бирге ислеп, мен Любовь Ибрагим кызы аьр куьнде де, кыскаяклы болувына карамастан, куллыкка бир кешикпей, энъ биринши болып келуьвин, оьзине де, исине де, ис йолдасларына да яваплык пан янасувын коьрип келемен. Онынъ ис орыныннан  редакция оьзи басланады дер эдим. Яваплы секретарь редакция исининъ уьйкен оьлшемин толтырады: газета номерлер планларын аьзирлейди, аьр бир газета бетининъ макетин айырым ясайды, баспаланаяк баьри материалларды да тешкеруьвли окыйды, туьзетеди, аьр бир номердинъ дуныя ярыгына шыгувынынъ енъил тувыл куллыгы артыннан басыннан ызына дейим тергейди эм етекшилейди. Коьп йыллык намыслы ис аьрекети уьшин Дагестан Республикасынынъ ат казанган маданият куллыкшысы деген йогары сыйлы ат пан, ДР Оькиметининъ Председателининъ, ДР Баспа эм информация министрининъ, «Ногайский район» МР администрация аькимбасынынъ Сый грамоталары ман савгаланган. Газета окувшыларымызга Л.Уразаева талаплы, билимли журналист деп те белгили. Онынъ, боьтен де эдаплык, аьдемлер ара катнасувлар темаларына язылган макалалары коьплердинъ эслерин каратады, яшав акта терен ойланмага, аьдемшилик сезимлерди, алаллыкты, ийгиликти якламага шакырады. Буьгуьнлерде Любовь Ибрагим кызынынъ яшавында суьйинишли оьзгерис: онынъ тувган куьни Ер юзи мен бирге айланып, ога 65-нши кере кайтып келип туры. Сондай эстеликли куьнинде Любовь Ибрагим кызы мутылмас балалыгын, ата-анасын, уьйин, яслыгын, яшавынынъ энъ де ярык таза эм арт кайтпас саьвлели шакларын йылы сезимлери мен эскереди. Сол сезимлер, оьз аьели, балалары уьшин куьези (олар баьри де йогары билимли, етимисли йоллы) ога оьз коьнъилин янъы куват пан толыстырмага, яшавга сенимин беркитпеге дем бередилер. Хайырлы яс болсын, Любовь Ибрагимовна!