Оьзининъ кара оьткир коьзлери мен, ашык, юмсак шырайлы яс окытувшы кишкей сенимли соьзлери мен окувшы балаларды хош коьрип алды. Биз де калган оьзимиздинъ окувшыларымызды оьз класс боьлмелеримизге аькеттик. Биз де, яс окытувшыга уьйкен сенимлер йорап, оьзимиздинъ дерислеримизди басладык. Аьне соьйтип басланды бизим кыймасымыз Куьндаруьвдинъ окытувшылык йолы. Сол йылдан алып тар байланыста оьтип бараятыр бизим уьш кыймаслардынъ яшав йолы сол йыллар бек кызыклы оьттилер Аллага шуькир.
Уьй-Салганда коллектив яс эди, тек директор эм завуч эсли аьдемлер, а калганлары яслар эди. Сол йылларымыз бек кызыклы оьтти, аьр байрамда – 8-нши мартта, 7-нши ноябрьге, окытувшы куьнине биз авыл яшавшылары алдында авыл яслары ман концертлер салып туратаган эдик. Бек завыклы заман эди.
1970-нши йылдынъ язында, биз уьшевимиз де Грозный каласындагы патшалык пединститутка окувга туьстик. Онда биз заочно окыдык, бизим яшав йолымыз тагыда бек тар байланысты, эм биз сол заманнан алып айырылмай, катнасып келдик.
Эки йыл ислеп, мен Карагас авылына эрге шыктым, а меним кыймасларым да бир йылдан эрге шыктылар — Еллетхан Тукуй-Мектебке, а Куьндаруьв Кара-Тоьбе авылына.
Яшав деген аьлемет зат, ама кайда туздам буйырса, аьдем сонда токтайды. Куьндаруьв де куьеви мен Карагас авылына келди эм мектебке вожатый болып туьсти. Бек куллыксуьер, абырайлы, янын-канын аямай ислейтаган эди. Куьндаруьв 1976-ншы йыл институтты битирип, мектебте ога сенип класс та бердилер, ол окытувшы болып ислеп баслады. Бизим катнасувымыз уьзилип калмады, аьлиге дейим де биз катнасты уьзбеймиз, бир-биримизге табыламыз.
Ис йолында да Куьндаруьв класстан-класс шыгарып, янъыдан-янъы класс алып алдыга ымтылып барады. Онынъ куллыгына эс берип оькимет ога «Отличник народного образования», Дагестан Республикасынынъ ат казанган окытувшысы деген белгилер мен савгалады.
Бу куьнлерде онынъ 70 йыллык мерекеси болаяк, Алла буйыртса. Биз, онынъ кыймаслары, Куьндаруьвди кутлаймыз тувган куьни мен, йораймыз ден савлык, наьсип, исинде уьйкен уьстинликлер.
Е.Биймурзаева,
К.Самединова.
