Газетамызга кезекли язылув кампаниясы тамамланып туры. Сол куьнлерде биз тап согысувдынъ кайнаган ерлеринде тургандай оьзимизди сеземиз. Ян-яктан бизге «суьйикли» окувшыларымыздынъ «топлары» ушып келеди, бизге солардан тек коршалаланув тувыл, оьзимиздинъ газетамыздынъ иштелигининъ сапатын коьрсетпеге, оны ыспатламага да туьседи. Кайдай туьрли атлар да тагылады бизге – «тиленшилер», «шапкыншылар», «янешейин журналистлер». Сондай заманда ойлайсынъ, алган билимимиз, сулыбымыз бир каьпик болаяк? Тек районымыз тувыл, савлай элимизде яшайтаган ногай халкымыздынъ ваькиллери акында язамыз, бар маьселелерди коьрсетемиз, сонда да газетамызга 160 маьнет акша берип алты айга язылынъыз деп тилесек, «янешейин» газета болып каламыз.
Неше кере орамда бизим журналистлерди коьрип, халкымыздынъ ваькиллери «савбол» айтадылар, сол заманда исимиз эш кетпегенин анълаймыз. Тек сынъар газетамызга язылмага суьймейтаганлар бар, олар киселериннен 160 маьнет акша шыгармас уьшин, кайдай амаллар да аладылар.
Янъыларда бир организацияга барганда, редакция куллыкшыларына сонда ислейтаган бир хатын: «Биз сондай акша таппаймыз ша» деп айтыпты. Оьзи болса, кулагына да, бармакларына да куры бриллиант таккан. Такса таксын, Алласы берсин, тек 160 маьнет акша таппаймыз деп айтув аькис деп ойлайман.
Бизим газетамыз – рес- публикалык баспа шыгармасы. Тек бизим районымыздынъ тувыл, савлай республикамыз бойынша озгарылатаган шаралардынъ акында язамыз. Нешевден де эситемиз: «Бизге не авара конъысы районлардагы болган затлар». Регионлар бети бизде онлаган йыллардан алып болган. Биз «десант» болып, Тарумов, Кизляр, Бабаюрт районларына, Главсулак поселогына неше кере де барганмыз, бу борыш бизге йогарыдан салынады. Биз суьйгенди язып, суьймегенди язбай бир де ислемегенмиз, бизде патшалык борышлар бар, соларга таянып ислеймиз.
«Билдируьвлер эм кутлавлардан баска газетанъызда бир зат та йок» деп те айтадылар. Аявлы окувшым, бизим газетамыз сендей болып, акша таппага суьеди, сен барасынъ ша яхшылыкка, яманлыкка, газетадынъ да оьз карыжлары бар, сога коьре келим де керекли болады.
Район мектеблерининъ директорларынынъ бириси: «янешейин газета, бир ийги зат та язбайдылар» деп оьз ойын билдирип, коллективин куьштен яздырып болмайым деп айтыпты. Баьри ерлерде де болган неше кемшиликлерди де коьремиз, соларды биз бир куьн де туьртип язбаймыз, язылса да, баьри критика юмсак болып бериледи газетамыздынъ бетлеринде. Сондай директордынъ, коллективтинъ, окувшылардынъ уьстинликлери акында коьп язганмыз. Аз болган болаяк?
Критика йок газетанъызда деп те айтадылар. Баьри кемшиликлерди коьрсетемиз, маьселели макалалар да шыгадылар, тек окув тувыл, бирев де сол макала бойынша оьз ойын айтпайдылар. Неше кере ана тилининъ йок болув маьселесин коьрсетемиз, авыл коьрки мен байланыслы макалалар да шыгып турады. Этетаган аьрекети ана тили мен байланыслы инсанлардынъ бириси сама сол маьселеди коьрсетеме бизим газетамыздынъ бетлеринде? Баьри «топлар» бизге карап ушадылар, оьзлерине бир соьз айтып кара, шавып келедилер, «судка беремиз, кеширим тиленъиз» деп. Сондай хатлар йырма йылдынъ ишинде меним «ис» дорбамда да йыйналган. Сондай затлардан сулып йыйналады десем, оьтирикши болмассым.
Кашан да, ногайыма оьпкелеймен, 160 маьнет акша йок деп айтып, ялгыз газетамызга язылып болмаганына. Болса да, халкымыздынъ шынты патриотлары да бар. Кайсы ерде яшаса да, олар тек бир газетага тувыл, онлаган экземплярларга языладылар. Оларга тилев де керек тувыл, оьзлери излеп табадылар. Соьйтип, язылув кампания оьтип турган мезгилде, ногайымнынъ белгили увылы Альберт Тамакаев тел согып, «Карындасым, картанъа акша таслайымтагы» деп, газетага язылды. Аьдетинше, йыл сайын ногайымыздынъ белгили аьлими Ахмет Ярлыкапов керексинетаганларды яздырынъызшы деп, акша йибереди. Сондайлар, Аллага шуькир, аз тувыл. Кизляр каласынынъ аькимбасы, бизим район организациялар, соьзсиз языладылар, савболсынлар. Ана тилимизде шыгатаган газетады таралтув исин бардырадылар, сол иске оьз уьлисин косадылар. Газетага язылувдынъ тагы да бир маьселеси бар, сол баягы борышка языладылар, йылдынъ басында язылганлардан акшады тегаран йылдынъ ызында алып боламыз. Сондай акка кыйынлы организацияларга да йолыгамыз.
Буьгуьнги макалам биревге тийсин деп те язылмаган, тек соьйтип оьз халкы уьшин яны авырмаган инсанларды коьрсем, сейирге тувыл, ашувга толаман. Сизге ким ыхтыяр берген билип-билмей, бизим исимиздинъ сырларын анъламай, сондай тоьмен баа бермеге? Биз оьзимиздинъ кателеримизди билип те, оларды мойнымызга алып та боламыз. Ярамаган затларды келип, биргелесип шешпеге де болады, соны да биз хош аламыз. Тек коьплеген ногайлардан бир коьтергишлев де алмаймыз. Сондай да колайсыз болаяк ногайымнынъ ваькиллери, ярым йылга ногай газетасына язылувга 160 маьнет акша таппагандай?
Битти тагы да бир язылув кампаниясы. Аллага шуькир, тиражды да толтырмай калмадык, баьри зат та ерли-ерине келип, токтастырылды. Куьндегилик исимизди бардырамыз. Коьплеген йыллардан бери ис сулыбын йыйнаган журналистлеримиз оьз макалаларын язып турадылар эм окувшыдынъ алдына саладылар. Аьли болса биз бир ярым йылга парахат. Ярым йылга язылып, газетады окып турмага ниетленген окувшыларымыз да парахат. Баскаларда болса, акша йок. Тек, менимше, акша да табылар эди, эгер халкы уьшин ян авырса….
Г.Бекмуратова
