Россияда тийисли ясына еткен гражданларды Савытлы куьшлер сырасына язлык шакырув ислери бардырылып турады. Элимиздинъ аьскер сырасы буьгунлерде янъыдан шакыртылган яслар ман толыстырылады эм оларга Аталыгымыз энъ де киели исти – патшалыгымыздынъ япсарларын саклавды тапшырады.

Россия Аьскер сырасына ясларды шакырув бойынша оьзининъ ойы ман Чернобыль АЭС-нде болып оьткен баьле-казадынъ ызларын тайдырувда белсенли катнаскан, Ногай районынынъ Терекли-Мектеб авыл яшавшысы Ислам Индирбаев боьлиседи.
– Аьскер сырасына ясларды шакырувдан тура мен оьзимнинъ яслыгымды, призывник йолдасларымды эм соны ман байланыслы бир исти эскеремен. Бизим Куьнбатар авылдан мени эм меним йолдасларымды 1974-нши йылдынъ куьзинде аьскерге шакырдылар. Сол куьн халкымыздынъ ийги аьдетине коьре бизди сав авыл болып Терекли-Мектебке йолга салдылар. Тек мунда бизди бир «савга» куьтип тура эди: военкомат етекшилери бизди буьгуьн аькетпеймиз, бизге йогарыдан айырым буйырык келгенше карап турмага туьсеек деп билдирдилер. Биз уьшин сондай хабар ашык аспанда коьк куьлтирегендей эди, баьримиздинъ де коьнъиллеримиз тоьменледи, бир-биримизге бу калай болды аьши, биз ше буьгуьн ок Савытлы куьшлер сырасына куллык этуьв уьшин кетпеге деп келгенмиз деп куьйгелекленемиз. Ал энди, биз авылдасларымызга не деп айтаякпыз? Сол йылларда аьскерден кери калув яде, оннан да бетер, аьскер сырасына алынмага ярамайды деп кагыт алув – ол зат яс аьдемлер уьшин уятлы ис эди. Оннан сонъ аьдемлер сага сакат аьдемге карагандай болып карайтаган эдилер.
Сол куьн биз ашувдан эм оькпелевден ярылмага етип, военкомнынъ буйрыгын тынъламай, военкоматтынъ азбарынынъ кырында танъга дейим турганмыз. Армияга бизди бир кесек заманнан сонъ, 1975-нши йылдынъ язлыгында йибердилер. Биз юк тасувшы автомашинага оьзимиздинъ дорбаларамыз бан минип, тувган авылымыздан кувнак йыр ман аьскерге йол алдык. Биз уьшин Тувган Аталыгымызга куллык этуьв – ол сондай да бийик сый эм уьйкен оьктемлик эди. Биз уьй босагадан яс кеделер болып кетип, аьскер сырасыннан тап-таза солдат кийимин кийген эркек аьдемлер болып кайттык.
Сол себептен мен буьгуьнлерде кайбир яслар аьскерге кетпеге суьймейдилер дегенди анълап болмайман. Олар куьнали тувыл деп санайман, оьсип келеяткан яс несиллерди тербиялав исинде етиспевликлер йиберилген деп ойлайман. Сонынъ уьшин де буьгуьн бизи мен аьлиги яслар арасындагы баскалык болатаганы.
Аьскерге шакыртылып, элимиздинъ туьрли регионларына кетип бараяткан ясларга тийисли аьскершилер болмага, уьстинликли кепте куллык этпеге, армия сырасында оьзлерининъ аталары эм атайларына усамага эм олардай болып Тувган Элимиз алдында оьз борышын намыслы кепте толтырмага йорайман. Армия болса – Эл де болар, – деген Исламали Индирбаев «Шоьл тавысы» республикалык газетасынынъ хабаршысына.