Газетамыздынъ тарихинде калган

Эс. Табиатта тек аьдемге берилген сондай аьлемет муьше бар. Соны ман биз аьвелде эм аьлиги заманда болып турган оьзгерислерди, сол оьзгерислер ишинде бизим аявлы авылдасларымыздынъ, ис йолдасларымыздынъ келпетлерин коьз алдымызга келтиремиз, оларды эскеремиз.

Быйыл курал айдынъ 28-нши куьнинде аьвелги ис йолдасымыз, авылдасымыз, газетамыздынъ редакциясы ман оьзининъ 30 йылга ювык ис аьрекетин байлаган Алев Атабай увылы Алимовка тувганлы 80 йыл толаяк эди. Ол, оькинишке, 70-ке де толмай дуныямыздан кетти.

Алев Атабай увылы газетадынъ фотохабаршысыннан алып онынъ бас редакторына дейим баьри ис басамакларына да етискен аьдем. Оннан сонъ да коьп йыллар ол бас редактордынъ орынбасары, боьлик редакторы болып куллык этти. А.Алимов газетамызды етекшилеген 1976-78-нши йыллар – газетадынъ эм район тарихинде уьйкен ис белсенлигине толган тынышлык йыллары эди. Онынъ етекшилик этуьви мен газета партократиядынъ куьшли заманынынъ оьзинде де оьз окувшыларына кызыклы, халк пан тар байланыс тутпага шалыскан. Сол кыска заман сырагысында да газетадынъ окувшылар аудиториясы тап 4 мынъга дейим оьскен.

Алев Атабай увылы бириншилерден болып, газетады ал деп оьз окувшысына ювыклатпага, онынъ ян-эдаплык байлыгын саклавга, яшавда аьдемнинъ ишки дуныясында, хасиетинде болатаган туьрленислерди, сол туьрленислердинъ аьдем яшавына эм ямагатка келтиретаган сырагыларына эс эттирмеге ымтылган. Эм ол сол мырадына етискен демеге болады: газета окувшылары сол йылларда онынъ аьр бир номерин куьткенлер. Газета иштелигинде аьдемди ялыктырган ис сводкалары, планлар, эсап беруьвлер янында окувшыдынъ эсин караткандай, оны ойланткандай материаллар да орын тапканлар. Ол зат Алев Атабай улынынъ шынты журналист болганын ыспатлайды.

А.Алимов оьзи де кайсы ягыннан да кызыклы, белсенли аьдем эди. Айтпага, ол халкымыз арасында бириншилерден болып, шахмат бойынша спорт устасына кандидат болган. Сол ойынды таралтув ниет пен йыл сайын авыл, район ярысларын уйгынлап озгарган эм соларда, солай ок республикалык шахмат ярысларында оьзи де катнаспага айлак та амырак эди. «Шахмат аьдемди ойлап уьйретеди, тербиялайды, – дейтаган эди ол эм сол ок заман: – Сиз, шахмат ойнап боласыз ба?» – деген соравын да анъсыздан берер эди.

Алев Атабай увылы бизим эсимизде яшавды суьйип билген, танъ, куллыксуьер, яваплы, конакбай аьдем болып сакланган. Онынъ эм сондай коьп баска ис йолдасларымыздынъ ашык келпетлери ол тек бизим газетамыздынъ тарихи болып калмай, онынъ буьгуьнгиси эм келеектегиси деп те айтар эдим. Не уьшин десенъиз, олардынъ миллетимиздинъ баспа органына салган кыйыны, яшав эм ис йоллары, оьзлериннен сонъ калдырган йылы эм ярык эси турган шаклы газетадынъ келеектегиси де барлыгына берк сенемиз. Аьвелгисиз аьлиги болмас деген атайлар.

М.Ханов.
Суьвретте: А.Алимов.