Ана тилимиздинъ акында соьйлегенде, баьримиз де патриот. Тилимизди саклайык, ногайша соьйлейик, бизим тилимиз бай эм ярасык деп кышкырамыз. Болса да, районымызда ана тилинде шыгатаган ялгыз газетамызды окымаймыз. Окымаймыз деп айтсам, оьтирик болар, окыймыз, тек язылмага суьймеймиз.

Ушынын айтсам, газетага язылув мезгили заманда бирев мен орамда токтап соьйлемеге де ынжынып каламан. «Амансыз ба» деген соьздинъ орынына «Биз газетага язылганмыз» яде «Калай бездирдинъиз» деген хошлав соьз- лер эситемен. Сол заманда уяламан – оьзим уьшин, неге десе оьзимнинъ кисеме салмага акша тилегендей боламан эм сол аьдем уьшин, неге десе ол ногай халкынынъ сынъар газетасына 150 маьнет акша таппай, меним бетимнен алады.

Организациялар, учреждениелердинъ капысын язылув кампаниясы юруьв мезгилинде куьнде де ашпага боламыз. Биревлери суьйинип те бередилер, баскалары юритип коядылар. Сол баягы борышка языладылар, оны неше заман кеткеннен сонъ, неше шарык тоздырганнан сонъ, тиленши болып биткеннен сонъ аласынъ. Неше соьз де эситесинъ. Мысалы: Ветуправление организациясы быйылдынъ биринши ярым йылына язылган акшасын аьли де аькелгени йок, ама газетады аьр юма алады.

Газетамыз районда, республикада болатаган оьзгерислер акында макалалар баспалайды. Бир тармак та калмайды язылмай. Не уьшин аьши бизим ногай халкымыз язылмайды газетага? Ким уьшин биз газета шыгарамыз? Газетага язылмага кайбиримизге де борыш. Бизим ногай газетамызды окыйтаганлар да коьп, аьр юма сайын редакцияга келип, газетадынъ келгенин куьтип, аькетедилер. Газета келмей калганда, куьрсинедилер. Аьлиги заманда ана тилине уьйкен маьне беремиз. Ушыны ман да, ол бизим халкымыздынъ эс берилмеге керек маьселеси. Эгер аьр бир ногай «Шоьл тавысы» газетасына язылса, сол маьселеди шешуьвде биз алдыга уьйкен абыт алармыз деп сенемиз.

Г.Абдулакимова.