Ким оьлтирген ана тилин,
айтынъыз!
Биз оьзимиз куьналимиз
баьримиз!
Кайдан бала уьйренмеге
болады?
Оны мутып, кулланмайды
халкымыз!

Бесик йырлар ногайша
йырланмайды,
Ата-ана не экенин де
билмейди
Бесиклерди шетке салып
муттырып,
Уйклатув деп балады
шайкамайды.

Тынъламайды оьсеяткан
балалар
Ногай юмак, эртегилер эм
шынълар.
Биз оьзимиз куьналимиз
баьримиз,
Биз айтпасак, сол затларды
ким айтар?

Дестанлардынъ,
баьтирлердинъ ногай тил!
Шаирлердинъ, аьлимлердинъ
ногай тил!
Сени мутса ногай – ногай
болмайды
Кыпшаклардынъ, коьк
туьрклердинъ ногай тил!

Сен Алладан бизге уьйкен
аманат,
Тек бизден сен коьрип
турдынъ кыянат.
Тилсиз миллет, келеегин
коьрмеек,
Мутылаяк «Ногай» деген
данъклы ат.

Баьтир тилим! Баьтир,
мурза соьйлеген!
Куьшли давлар эм согыслар
коьрдинъ сен!
Борышлымыз ана тилди
сакларга!
Ана тилди саклав керек
оьлимнен!
Р.Ишмухамбетов.