Меним уьшин Енъуьв байрагы – ол бизди фашистлерден коршалаган аьдемлер акында уллы эстелик. Уьйкен атайым оьзининъ увылы, меним атама айткан хабарын эсиме аламан. Ол колындагы энъ де ызгы кишкей кесек оьтпек пен боьлискен авыр куьнлери, немецлер калаларга эм авылларга бомбалар таслаганлары, аьдемлер концлагерьлерде корланганы акында айткан хабарларын эсиме аламан. Мен оьз элим, енъуьв уьшин оьз янын-канын аямай тувган еримизди коршалаган аьдемлер уьшин оьктемсиймен. Согыстан аман-эсен кайтканлар уьшин суьйинемен эм бизим тынышлы яшавымыз уьшин оьзининъ яшавын бергенлер уьшин мунъаяман.

Енъуьв байрагы мен уьшин – ол эркинлик. Меним досларымнынъ, ата-анамнынъ, кардаш-тувганларымнынъ, согыста болган аьдемлердинъ эркинлиги. Согыста болган меним атайым Якуб Исаевич Исаев те. Ол давга кеткенде, янъы 29 ясына толган болган. Атайым Курск туьбинде согыскан эм Сталинградка дейим еткен. Онда онъ аягына яраланган. Ол ярасы уьшин сонъында элимиздинъ калаларын босатувда катнасып болмаган, ама фронтта санитар болып калып, яралы аьскершилерге коьмек эткен.
Атайым Уллы Аталык согысында етимислери уьшин ордени мен савгаланган. Согыстан кайтканнан сонъ, 1949-ншы йыл ол меним тетем – Патимат Капавовна Айдавовага уьйленген.
Сога коьре меним уьшин, Енъуьв байрагы – ол меним атайым эм бу тынышлы яшав уьшин оьз янын аямаган миллионлаган атайлар эм тетейлер акында уьйкен эстелик болады. Бу куьнлерде, биз коьремиз, кайтип сол атайлар ман тетейлердинъ уныклары эм немерелери Украинадынъ халкларын нацистлерден коршалайдылар. Коьзимнинъ алдында турады, Украинадынъ бир каласында бир тетей колына Кызыл байрак алып, нацистлер алдына шыкканы акындагы ролиги. Мен кешелерде сол тетейдинъ акында ойлайтаган эдим, онынъ уьшин кыйналатаган эдим.
Мен дайым да атайым Якуб Исаевич Исаев эм баска ветеранлардынъ эткен йигитликлери акында хабарларды эсимде саклаякпан.
А.Исаева,
Карагас авыл мектебининъ 9-ншы классынынъ окувшысы.