Бактым мынан байланысын сеземен.

Анам кыста тувганыма суьйинген,

Ап-ак койын сайлап берген нашакам.

Кенъ шоьллигим ак кийимге кийинген,

Ак карлар ман коьп ойларым байланган.

Терезединъ оьрнегине карасам,

Бала шагым коьз алдыма келеди.

Янъы йылга куршак алган яс атам

Кара шаштан карын суьртип куьледи.

Колдан эткен шанам эске туьседи,

Орамдагы кардан тувган карт бабай,

Шав-шув этип балалар кырда юреди,

Кешке дейим бузда ойнап, эш тонъмай!

Мине тагы ушадылар ак карлар,

Баягыдай коьнъилимди коьтерип!

Ап-ак болып тыныш яткан данъыллар

Озып кеткен оьмирлерди эскерип.

Ап-ак кысым, юмаклыгынъ кутылмай,

Ак ниетке ювыркандай орашы!

Кара ерге сен синъмеге асыкпай,

Дерт таркатып таза йырынъ толгашы!

Салимет Майлыбаева.