Сен эсинде манълай терин коьп тоьгип,
Кыйынлыкты кабаты ман коьп шегип,
Коьзяслар ман бетин ювган анадынъ,
Сен кеткенде тува калган баладынъ.
Саклай эсте инуьвинъ мен карындас,
Бирге юрген тенъ, дослар ман авылдас.
Эстеликке йолларынъа салган тас,
Баьтирлигинъ эш бир заман мутылмас.
Эркинликти халкка керек сен коьрдинъ,
Душпанларга бойсынмадынъ – ян бердинъ.
Айтаялмай йолдасынъа атынъды,
Язаялмай тувганынъа хатынъды.