Билесиз бе, шоьлди шилле якканда,
Аьдемлердей биз тилеймиз ямгырды…
Куьздинъ оьткин еллериннен тонъганда,
Сагынамыз йылув яйган тандырды…
Тоьгеректи, кыста, аяз сыкканда,
Ашыйды бек бизим битпес яралар…
Язгы бавлар ак шешекей атканда,
Куванамыз суьйгенлердей, биз таслар…
Аьр бир сизинъ енъуьвлерде биз де бар,
Курылыста, куллыкларда, тойларда.
Бизим толмай калган уьмит янгызар
Юреклерде сизинъ бийик ойларды…
Бизди сувык таслар деп ким айтады?
Ынанманъыз сол соьзлерге аьдемлер.
Бизи минен бу яшавга кайтады
Эли уьшин янын берген баьтирлер.