Коьплеген аьдемлер театрды сезедилер, олар янъы сезимлер спектакльден аладылар. Биз тек бир яшав яшаймыз. Бир яшавдынъ ишинде дуныядагы баьри оьзгерислерди оьтип болмаймыз. Сога коьре, биз спектакльдеги баьтирлердинъ яшавын яшаймыз, олардынъ бактыларын оьзимиздикиндей коьремиз. Бизим басымызда коьплеген соравлар тувады. Мен сондай аьлде калган болсам, не зат этер эдим? Сол баьтирдей этип мен боларман ма?

Яраган спектакль бизим янларымызда куьшли сезимлер тувдырады. Театрга барсам, аьр заманда да сол бир каравшылар келгенин коьремен. Олар янъы  спектакль болаягын эситсе, премьерады куьтип турадылар. Неше кере де эситкенмен, театрга бир де бармаган яшавшылар да бар районымызда. Не уьшин биз бармаймыз театрга?! 

Бизим театр йылдан-йылга актерларымыздынъ сулыбын оьстиреди. Буьгуьнлерде Ногай патшалык драмалык театры Байсолтан Атагиши увылы Джумакаевтинъ етекшилеви астында 18 йылдынъ ишинде коьплеген спектакльлер салып, каравшыларды оьзининъ оьнерли ойыны ман сукландырадылар. 

Биз, ногайлар, оьз халкымыздынъ театрын коьтергишлемесек, дурыс болмас. Ана тилимизди сакламага керек деген соьзлерди айтамыз, ама ана тилинде салынатаган спектакльлерди карамага барып болмаймыз. Аьдемнинъ культурасынынъ ярасыклы кесеги – театр. Мен сизди, аявлы окувшылар, культура дережесин тоьменлетпей, яшавымызга ярасыклык косайык деп шакыраман.

«Театр – ярасыклы саният. Ол аьдемди тербиялайды. Театрды шынтылай суьйген инсан оннан акыллылык эм ийгилик алып кайтады», – деп айткан режиссер К.Станиславский. Ийгилигимизди арттырайык, тек сол заман ол дуныяды куткарар. 

Г.Бекмуратова.