Оьскен, уьйленген уныклары тувган ерине элимиздинъ туьрли муьйислериннен кыдырып келсе, оьзек те, баслап олардынъ биреви – тетейин, баскасы – энесин коьрмеге асыгадылар.

Патимат-абайдынъ уныклары сырт бетлерде, Астрахань, Санкт-Петербург калаларында яшайдылар эм ислейдилер. Халкымызда баладынъ баласы – балдан таьтли, деген такпак бар, а олардынъ баласын да коьруьв кайдай сезимлер тувдырады экен? Бир немереси Альберт – студент, Астрахань каласында окыйды. Биревлери мектебте окувшы, калганлары – кишкей. Янъыда, бу йылдынъ февраль айынынъ 23-нши куьнинде сыйлы ясуьйкеннинъ 26-ншы немереси болып, кыз тувды. Ога Медина деген атты бердилер. Кайдай берекетли бакты. Ол эрге шыкканлы да, Воскресеновский авылында яшайды. Баьри йоллар да, суьйим саьвлелери де, разылык ушкынлары да тек бир ерге, Патимат-абайга ушадылар. Онынъ суьйими, кыйыны, шыдамлыгы – сол теректинъ тамыры, бутаклары, япыраклары боладылар. Олар аьр дайым да ясыл болып турады. Шувак куьндей, шетсиз коьктей онынъ яшав куьези, наьсиби! Аллага шуькир, ол сексен эки ясына да келди, конаксуьер тоьрде, уьйкен меканда яшайды. Патимат-абай оьзининъ балаларына, ювыкларына, савлай Карамурзаевлердинъ аьелине – ярык куьез, куваныш, байрам. Куьн мен айдынъ астында яшайтаган, тоьгерекке нур яятаган, сондай сыйлы, наьсипли ясуьйкенге,бай бактысы ман инсанга Кудай берк ден савлык бергенин тилеймиз.

Я.Дильманбетова.

Суьвретте: П.Карамурзаева.