Аьлиги кыйынлы куьнлерде, яман мараз савлай дуныяды бийлеп, коьплеген аьдемлер больницада ятып, эмленип шыгып, оьзлерининъ йылы соьзлерин оларды эмлеген медицина куллыкшыларына язадылар.
Мен де каты авырып, Ногай район больницасында орынласкан терапия госпиталине туьстим. Эт кызувым коьтерилип туратаган эди, савболсын медициналык куллыкшылары, колыннан келген затларын эттилер. Госпитальди врач Солтанат Алавдин кызы Отовалиева басшылайтаган эди. Сол куьнлерде меним авырувым куьшленди, мен медсестралар Наида Байгараевага, Эмма Уразакаевага, Люда Атаевага, Марина Шангереевага оьз разылыгымды билдирмеге суьемен, олардынъ янын-канын берип ислегенлери эсимде. Олардынъ кайбириси аьр авырувлыга янасып, тек эмлев тувыл, оьзлерининъ йылы соьзлерин айтатаган эдилер. Сол заманда маразды тайгандай сезесинъ.
Сонъында меним аьлим осал болганга коьре, мени инфекция госпиталине коьширдилер, кешелеп аькеткенин билемен, эт кызувым айлак уьйкен эди. Сол саьатлей ок, заман кеш болганына карамастан, касымда врач эм медсестралар йыйналдылар, сав кеше меним янымда олтырдылар. Врач Солтан Руслан улы Курганов оьзине керекли билдируьвди алув ниет пен соравлар берди. Меним эт кызувымды туьсируьв уьшин баьри амалларды да коьрдилер, мен куьннен-куьнге ийги болып басладым. Куьшли авырганда да, уьндемей туратаган касиетиме коьре болса ярайды, кайсы ерим авырыйтаганын айтпаганыма, уьндемей шыдап турганыма сейири келеди медсестралардынъ. Олар мага «Абай, каеринъиз авырыйтаганын айтсанъыз, бизге де тыныш болар эди сизди эмлемеге» деп айтканы эсимде калыпты. Тек мага тувыл, олар баьри авырувлыларга да сондай этип карайтаган эдилер. Неше авыр авырувлылар да туьстилер, олардынъ авырувын енъиллетип, ислейдилер госпиталь куллыкшылары. 20 такыйка да кетпей, врач та, медсестралар да келип сорап турадылар.
Меним айтаяк соьзим – разылык, госпитальде ислейтаганлардынъ кайбириси оьз берген антына алал болып ислейдилер. Карасам оларга, ойлайтаган эдим, аьперим буларга, Алла-Таала куват берсин, баьри баьлелерден сакласын деп тилек этетаган эдим. Сав кеше медсестралар уйкламайдылар, мен неше кере де туьнде шыксам, олардынъ олтырып турганын коьретаган эдим. Сол заманда сорайман олардан: «Кызлар, сиз уйкламайсыз ба?» деп. «Йок» деген явап аламан.
Мен разылыгымды Ногай район больницасынынъ бас врачы Фаризат Янибек кызы Межитовага, врач-терапевт Динара Ханбий кызы Аккишиевага билдирмеге суьемен. Олар да, меним аьлим авыр болганга болартагы, ден савлыгымды сорап туратаган эдилер, мендей авырувлыларды сорайтагандыр деп эсиме келеди. Динара Ханбий кызы бир неше кере келип, мени карап кетти.
Ак юректен мени эмлеген врач Солтан Кургановка, медсестралар Оьлмес Азимовага, Вайдат Башантавовага, Райхан Карагуловага, Назира Аблезовага, Эмма Садуевага, Румияга, Элинага (тукымлары эсимде йок), санитаркалар Оразган Мусаевага, Анжела Керимовага, Барият Саидовага, Фарида Кожаевага, Увылхан Караевага эм баскаларга уьйкен савбол айтаман.
Кеспи байрам ман кутлап, берк ден савлык, аьел наьсип, ислеринде уьстинликлер йорайман.
Ф.Ярлыкапова,
ДР ат казанган окытувшысы, ис ветераны.
Терекли-Мектеб авылы.
