Бу мектебке дейимги ошакты йогары билимли Люция Сагиндикова етекшилейди. Ис коллективте татымлык, тил бирлик барлыгы сезиледи. Баьри керекли документлери де аьзирленип, айырым папкага салынган.

«Балалар бавы тез-тез ябыла тура ма?» – деген соравыма Люция Исаевна: «Амал тавып бир куьпти де яппага шалыспаймыз», – деп яваплады.

Ата-аналар да авылымыздынъ балалар бавына разылыгын билдиредилер.

Коьп йыллардан бери бавда Мадина Курманбаева да куллык этеди. Ол мунда баьри ис сулыбын эм талабын салып ислейди, ясларга да туьз маслагатларын береди. Бу кыскаяклыдынъ эндиги тийисли тыншаювга шыкпага заманы етсе де, ол аьли де кайратлы, истен кери кашпайды. Бавдынъ маьселелери акында сораганда, Люция Исаевна бавга янъы балалар орындыклары керегеди деди. Муннан 25 йыл алдын алынган орындыклар аьли яравсыз аьлге келиптилер. Соны ман бирге коьп кере ремонт ислери этилингеннен себеп, эндиги соларды урган мыклардынъ оьзлери де тутпайдылар.

– Сол тилегимизди ногай газетасына язсанъыз ша, сизге бек разы болар эдик, Аминат-абай, – деди бавдынъ етекшиси мени озгараятып. – Ол затка авыл яшавшылары, ата-аналар да разы боларлар. Биз оьзимиз де колымыздан келген куьшимизди аямаспыз.

Соьйтип яшайды эм куллык этеди буьгуьнлерде Батыр-Мурза авылдынъ балалар бавы. Ногайымызда «Балалы уьй базар, баласыз уьй мезар» дегенлер. Сога усап, балаларымызга бас маьне бермеге керекпиз деп ойлайман.

А.Сариева, Батыр-Мурза авылы.