«Мен – ногай, тек ногай тил мага тувган тил тувыл»…

Эки кыз, коьрклери бир-бириннен баскаланган, биреви – ногай, экиншиси карыс канлы. Ногайга усаганнан булай сорадым : 
– Сен ногайма?
– Мен ногай, – деген явап алдым.
– Неге ана тилиннен деристен кеткенсинъ?
– Ногай тили мага ана тил тувыл, мен 11 йыл артта баска ерде тувганман эм яшаганман, – деди кызалак.
– Сен ногай болсанъ, кайтип ногай тил сага ана тил тувыл? – деп мен оьзеленгенимди ясыра алмадым. 
– Сиз анълайсыз ба, ана тил тувыл, — деп кызалак мага бир зат анълатпага шалысты.

Коьз караска кызалак акылсыз тувыл, аьруьв соьйлейди, баьри зат ога кызыклы коьринеди, коьп окыйтаганга да усайды. 

Экинши кыз корей тилин уьйренеди экен. Ол сосы тилди амал болса тез уьйренип, Кореяга кетпеге суьеди. Мен оны туьрли якларда болмага суьйген мырады уьшин мактадым, ама «Не уьшин Кореяга», – деп кызыксынмай болмадым.

Сонъ мен окувшыга корей артистлерининъ бир неше фотосуьвретлерин шыгарып бердим. Кызлар суьйинип, шавып кеттилер. Сонъ мен коьп заман «Мен ногай, ама ногай тил мага тувган тил тувыл» деген соьзлер уьстиннен ойландым.

Н.Уразакаев.