Йолыгыс суьйинишли эди, аманласув авыр болды

Коьзим мен коьргеним акында…

Тек янъыларда мусылманлардынъ киели байрамларынынъ бириси эм маьнелиси – Ораза болып озды. Бу байрам аьр бир мусылман болып тувган кисиге уьйкен маьнели болады. Бу байрам сыйлы рамазан айынынъ тамамланувы, сол ай ишинде этилген ийги ислердинъ кабыл этилинип алынувы…

Рамазан айы ишинде аьр кайсымыз да ийги ислеримиздинъ санын оьстирмеге шалысамыз. Бизим газета окувшыларымыздынъ коьбисине таныс «Дуныя ногайлары» ватсап куьби (уйгынлавшысы Эльвира Бекмурзаевадынъ етекшилеви астында) аз куллыклар этпейди. Айтып озайык, бу куьптинъ аьдемлери согыс спецоперациясы озып турган еринде ис аьрекет бардыратаган ясларымызга оьзлерининъ колларыннан келген коьмеклерин этедилер. Сыйлы рамазан айында аьр юма сайын йигитлерге ас-сув аьзирлеп йиберип турдылар, байрам сыпырага болса, азык-туьликти Эльвира Бекмурзаева оьз аьели мен СВО ерине оьзи еткерип келди. Хатынлар аьзирлеген асты Ногай районынынъ Орта-Тоьбе авыл аькимбасы  Загир Насыровта СВО-га еткерди.

Аьли биз газета окувшыларымызды онынъ оьз коьзи мен коьргени мен, сол якларда болып, соны ман байланыста тувган ойлары ман таныстырамыз.

– Сыйлы рамазан айында биз юма сайын Дагестаннынъ Ногай, Тарумов эм Ставрополь крайынынъ Нефтекум районларынынъ ногайлары болып, СВО ериндеги йолдасларымызга авызашарга тапканымызды йиберип турдык. Байрам ювыклап келгенде, мен оьзимнинъ аьелим мен СВО зонасына йолландым. Коьп затлар коьрдим, ама аьр бириси акында айтувыма соьз етпес деп ойлайман. Бир затты айтайым, йигитлерге карап баратаган йол мага айлак узак болып коьринди. Олардынъ коьбиси мен мен аян таныс болмасам да, аьр бириси мага энъ де ювык эм аявлы эди. Сол ювыклыкты мен олар ман аманласканда да сездим, аьр бирисин оьзимнинъ тувган кардашымдай, аявлаган аданасымдай этип кушагыма алдым…

СВО зонасына келгенде, бизди биринши болып, аьскерши Алим хош коьрип алды, ол бизди оьзи туратаган ерине де конакка шакырды, аьр кайсы ногайда бар болган конаксуьерлиги мен сыйлап алды. Биз онынъ уьйинде коьп заман болып болмадык, неге десе бизге каранъа туьскенше, Токмак ерине етпеге керек эди. Тоьгерек як боп-бос, каладынъ орталыгына ювыклаган сайын юрегинъе сувыклык энеди, коьзинъ мен коьргенинъ, бузылган курылыслар, топлардынъ атылувларыннан сонъ калган шукырлар, уьнъилип калган ер… Балалар бавыннан калганы тек язувы ша, келеектегиси йок деген ой савлай шаркынъды бузлатады…

Армаганда энъгимели Азовсталь. Бу куьнлерде сонынъ кайдай аьлге калганын коьруьв, соннан коркынышлы зат йокка эсап деп айтпага болады.

Энъ де авыры алдыда болыпты экен. Ярым саьат Мариуполь каласы ман автокоьликти айдаймыз. Йолдынъ эки де ягында ясылланып бийдай оьседи, армаганда коьринетаган орманлык, соны толысынша орманлык деп те айтпага келисли тувыл, тереклер яланъашланган, араларындагы аьскер техникасы, аьскершилер бир колдынъ аясындадай болып коьринеди. Араларында 300-500 метр ерде постлар бар, аьр бирисинде Россия ман кишкей аталыкларынынъ байраклары елпилдеп туры. Сол постлардынъ уьшевинде тек дагестанлылар аьрекет бардырадылар. Аьр кайсысында да бизди йылы йолыктылар, бу аьдемлерге карап, «Сиз уьйкен аьриптен йигитлер» деп ойладым, олардынъ аьр бириси оьз куьшине сенип, Россияга енъуьв келеегине йигерли кепте ынанатаган киси экени коьринеди…

Бизим йигитлер СВО зонасында коьплеген кыйынлыклар ман йолыгысадылар. Бизге, тынышлы яшавда яшап турган аьдемлерге, солардынъ оьтетаган кыйынлыкларын коьз алдымызга да аькелмеге бек кыйын. Мен сол якларда болып, оьз коьзим мен коьргенде, бир суьвретке де, видеосюжетке де сол яшавды салып, коьрсетпеге суьймедим.

Олар ман йолыгыс суьйинишли эди, аманласув тыныш тувыл. Бизим аьскерши йигитлер бизи мен йылы аманластылар, меним болса, коьмекейим коьзяслардан бугынды эм туьйилди… Тек ишимнен аьр кайсысына да – Аман болып юринъиз, ­­ –деген йоравымды айтып кеттим.

Билмеймен не уьшин сол яклардан, кайдай авыр болса да, кайткым келмеди. Белки, бу якларда меним кишкей миллетимнинъ кесеги болгангадыртагы деген ойга коьмилдим.

Мен тынышлы яшавда, артта калды атыслар, бузылган калалар, яв ман куьресте бизим йигитлер. Аьр кайсысы да енъуьв мен тек кайтсын. Бизим йоравларымыз сондай, колымыздан келген коьмегимизди аьли де этермиз. Баьри куьшимизди де енъуьв уьшин салармыз, – деп хабарлайды Эльвира Бекмурзаева.

Суьвретлерде: Э.Бекмурзаева СВО аьскершилери мен;

Ногай районынынъ Орта-Тоьбе авыл аькимбасы СВО еринде.