Ердинъ ети кабатыннан аккан булактай
Белгили ногай шаири, язувшы, журналист Магомет Янмурза увылы Кожаевтинъ яратувшылыгын билмеген аьдем айланысы бир неше оькиметлерге тенъ болган Ногай шоьллигинде аз болар. Ол миллет адабиатымызга 1970-нши йыллардынъ басында оьзининъ аьлемет сезимли лирикалык ятлавлары ман келген. Хыйлы йыллардан бери Магомет Янмурза увылы миллет прозада да оьзине келисли йолын тавып келеди.
Гульшаар Шандакова
Хабар
(Басы 15-нши номерде)
Сосы вакытта ол кыскаяклысын сокпага суьйген эди, тек сол затты эталмады. Бу онъмаганга каратагы деп ойланды Тимур. Соьздинъ оьзин айталмагандай, ога не болганын анъламады ол. Хатынына карап, сен онынъ шынатайына да тийисли тувылсынъ, деп ойланды. Йок, тийисли тувылсынъ. Эм уьйден шыгып кетти.
Гульшаар Шандакова
Хабар
Авыр ойлар тынышлык бермедилер. Гельфия уйкы табалмады. Юректи сызлаткан ашшы соравлар басында ызгыстылар: «Ким шуьшли?», «Бактымнынъ соьйтип болганына ким шуьшли? «Яшавымды ким бузды?, «Не зат уьшин?» – деп ол соьйленди.
Гельфия, ястыкка каптырылып, сылкылдап йылады. Кайтип бу затты мутпага болаяк? Мен бу затты кайтип мутаякпан, басымнан калай кеширеекпен? Йок, йок, тоьзип болман. Оны суьемен, яшавымнан артык суьемен, суьйген аьдемимди кайтип мутып болаякпан? Калай яшарман? Яшап та не маьнеси бар?
Уйклап яткан увылын да мутып, Гельфия сылкылдап йылай берди.
Янъы китап _______________
Янъыларда РИА «Дагестан» майданында белгили дагестан публицисти эм журналисти Далгат Ахмедханов оьзининъ «Моя дагестанская Родина» деп аталган янъы китабининъ презентациясын этти. Мунда илми, маданият, адабиат эм журналистика аьрекетшилери ортакшылык эттилер. Китаптинъ авторы эм «Дагестан» баспа уьйининъ етекшиси Умаросман Гаджиев йыйылганларга китаптинъ туьзилуьвининъ тарихи акында хабарладылар. У.Гаджиев Д.Ахмедхановтынъ янъы китабин Расул Гамзатовтынъ «Меним Дагестаным» китаби мен тенълестирди.
А.Киреев тувганлы 80 йыллыгына рас барып ______________
(Басы 7, 9-ншы номерлерде)
Он бес йыл артта «Маьметекейдинъ» биринши номерин колга алганда, шаирдинъ куванышы коькке еткен. Биринши номерде саьбийлердинъ шыгармалары аьли де йок эди, ама баьри яхшылыклар алдыда эдилер! Юзлеген балалар оьз яратувшылыгын журналдынъ бетлеринде коьрмеге амал таптылар.
Буьгуьн «Маьметекей» акыллы, терен маьнели, завыклы эм кужырлы хабаршы, уьйкеннинъ де эм кишкейдинъ досы. Онынъ тербиялав куьши бек уьйкен, иштелиги ярык эм юмарт.
(Басы 4-5-нши номерлерде)
… Кеш бек туншык эди. Фарида уйклаялмайды, коьзине Рашид коьринип турады. «Мамам айткандай да аьруьв яс коьринеди. Эндиги кашан расарман экен», – деп уйклап кетти.
Баска авылдынъ шетинде Рашид те уйкламайды. «Кайдан келсин энди уйкы мага, – деп куьлемсиреп, кызды ойлап ятады. – Ай, кайдай аьруьв кыз ол. Белки, ашыгы бар болар. Мен размечтался».
Меннен баска
суьйген аьдем бар болса-
Мен яшавдан
бек разыман таймага.
Мен турганда
баскаларга тар болса,
Мен боларман
суьювимди тыймага.
Меннен баска
суьйген аьдем бар болса-
Мен яшавдан
бек разыман таймага.
Мен турганда
баскаларга тар болса,
Мен боларман
суьювимди тыймага.
ГУЛЬШААР ШАНДАКОВА
Кишкей повесть
(Басы 4-нши номерде, 25.01.2018 й.)
Кыз коркканыннан не зат айтаягын да билмей, уьндемей калды. Сонъ:
– Мен, мен язып кеткенмен де, уьйде бирев де йок эди. Сизинъ кайзаман кайтаягынъызды билмедим. Мен, мен баьри де куллыкларды битирип кеткенмен, – деп сылкылдады.
– Сен уьйдесинъ деп, биз тойда конып калганмыз. Келсек, уьй де ашык, гараж да ашык. Шуькир, машин еринде. Бир зат йок болган болса, мен сага коьрсетеек эдим, – деп шамгалды.
Фарида уьйден аькелген затларды столга салып эди, бирден Зулайха:
