Бакты йолы кедеди коьп йыллар артта сол анъ училищеге аькелген. Оны тамамлаган сонъ, Амирхан Сары-Сув авылына кайтып келеди. Ол оьзининъ билимин, талабын яс несилге бермеге, оларды туьрли саз алатларда ойнап уьйретпеге бек суьетаган эди. Сол мырат пан ерли мектебте ислеп баслайды. Ислей турып та, пединституттынъ анъ боьлигинде заочно окыйды. Куллыгына шынты юрек пен караганы уьшин, ясты балалар да, авыл яшавшылары да сыйлай эдилер. 

Бир неше йылдан Амирхан Тилековты Шелковскойда балалардынъ анъ мектебининъ етекшиси этип сайлаганлар. Булай да ол халктынъ тилеги мен ногай тойларды юриткен. Тамадага коьп йырларды билмеге керек эди. Сонынъ уьшин, Амирхан белгили ногай композиторлары Яхья Кудайбердиев пен, Умар Ваисов пан танысады. Оьзи де яраган ятлавларга анъ шыгарады. Шешен Республикада яшайтаган ногайлардынъ анъ маданиятын оьстируьвде Амирхан Тилековтынъ косымы аз тувыл. Саз алатларды да ол халктынъ эсине кайтадан салган. 

Музыкант ястынъ аьели де оьзине келисли: хатыны Регина – окытувшы, эки кедеси школада аьруьв окыганлай, баскалай оьнерлик те коьрсетип бажарадылар. Мысалы, кеделер анъ мектебине юредилер, бириси – баянда, экиншиси пианинода ойнайдылар, спорт пан да олар бек кызыксынадылар. Айтпага, Грозный калада оьткен тайский бокс базласында биринши орынды алганлар. 

Шешен Республикасында аьне сондай талаплы ногай музыканты яшайды. Ога эм онынъ аьелине ден савлык, наьсип, йогары уьстинликлер йорамага суьемен.

Я. Дильманбетова.

Суьвретте: А.Тилеков.