Бар бизим авылларда, коьзге коьп илинмеге, «мине мен» деп коькирегин какпага суьймейтаган яс йигитлер. Тек олар Тувган Элимиздинъ биринши шакырувы ман ок окопларга кетедилер эм оьзлерининъ берген аьскершилик антына энъ ызына дейим алал болып каладылар. Олардынъ биревлеринде орденлери, медальлери бар, баскаларында йок, ама бу яслардынъ йигитлигине, бир соьзсиз де, тувган ерин, бизим баьримизди де явдан...
